Flanders ktigaaning
Gaayii gwa wiikaa ndaa nendiziinaa (Lest we forget)
e’giniiwaandegin waawaaskonesan maasinoon
in flanders field the poppies blow
biitweying jiibyaatigog beminaabiishinowat
between crosses, row on row
ndoo kinoowaachiganinaa yaawong, miinwaa noo’oogiizhig
that mark our place, and in the sky
migizikewok negamajik bineshiinhik geyaabi aakodewok mingamowat mibizowat
the larks, still bravely singing, fly
nangwodinong noondaagaazok megwaa baashkizigan dibashiish
scarce heard amid the guns below
gaa shkwaawaasigejig ndaawmi. namya gii giizhigak
we are the dead. short days ago
ngiii maadizimi, ngii mooshtoonaa baabiidaabang, ngii waabmaanaa giizis nimgishmad.
we lived, felt dawn, saw the sunset
Ngii zaagiwemi, miinwaa ngii zaagigoomi, nongwa zhigishnaang
we loved and were loved, and now we lie
Flanders ktigaaning.
in Flanders Field.